•                                      किशोर नेपाल

 अध्यक्ष प्रचण्डले भनेका छन, कम्युनिष्ट शक्तिलाई कमजोरपार्न ठूलो कसरत भइ रहेको छ । दाहालका कुरा ठीक होलान वा वेठीक ?

प्रधानमन्त्री केपी ओलीले भनेका छन ः  नेपाललाई  एकतावध्दगर्न  भानुभक्तको  योगदान  महत्वपूर्ण  छ  ।  भानुभक्त  नभइ  दिएका  भए  नेपाली  एकतामा  योगदानदिने  खालका  अरु  विशिष्ट  विव्दानहरु  अरु  कोही  थिएनन  ।  प्रम  ओलीको  नेतृत्व  वहु  आयामिक  र  वहु  लाक्षणिक  छ  ।  उनले  ।।।आँ’ गर्दा जनताले ।।।अलंकार’ वुझनु पर्दछ । उनका कानून मन्त्रीले अनसन तोडने आग्रह गरेको  ४८  दिनपछि  गंगामायाँले  अनसन  तोडिन  ।  व्दन्व्दकालका  मुद्दाहरु  हत्तपत्त  टुंगिदैनन  ।  त्यसैले  गंगामायाँले  अनसन  तोडेको    सुखद    उपलक्षमा    माइतीघर    मण्डलामा  दीपावली  गर्नुपर्ने  हो  ।  के  गर्नेछन  मानव  अधिकारवालाहरुले  ?  ती  उनै  जानुन  ।  भरेसम्म  त  थाह  भै  हाल्ला  ।  गंगामायाँले  अनसन  तोडनु  भनेको  ओली  नेतृत्वको सरकारको ठूलो सफलता हो ।भारत  र  चीनको  कम  उपलव्धिमूलक  र बढी थकानपूर्ण भ्रमणपछि प्रधानमन्त्रीको सरकारी आवास वालुवाटार र निजी निवास वालकोट  दुवै  उजाड  र  मौन  छन  ।  त्यहाँ  नयाँ  सन्देश  वाँकी  छैनन  ।  संस्कृत  विश्व  विद्यालयका   उप–कुलपतिलाई   घण्टाभर   थुनिएपछि   प्रम   निवासजान   चाहने   धेरै   मानिस निरुत्साहित भएका छन । प्रम सिंह दरवारमा  रहेको  सरकारी  कार्यालय  दैनिक  आउँछन  ।  उनी  कार्यालय  नपुगेको  दिन  कार्यालय  आफै  पुग्दछ  सरकारी  आवास  वालुवाटार  ।  देश  समृध्दिको  ताना–वाना  बुन्नमा  लागेको  छ  ।  फुर्सद  कसैलाई  छैन,  प्रम कार्यालय अन्तर्गतका कर्मचारीहरु सवै व्यस्त  छन  ।  फुर्सदकै  कुरा  गर्दा,  हेर्नुहोस,  आज  शनिवारका  समाचारमा  छापिएका  कुरा ः सदनमा दुइजना सांसद ठिंग उभिदैमा संसद  अवरुध्द  नहुने  वताएका  छन  प्रम  ओलीले  ।  तर,  कतिजना  सांसद  ठिंग  उभिंदा  संसद  अवरुध्द  हुन्छ  त्यो  वताएका  छैनन प्रमले ।अहिले एकपटक फेरी डाक्टर गोविन्द केसी  ।।।दुर्गम’  अनसनमा  छन  र  विशद  चर्चामा   छन   ।   जुम्लाका   मात्रै   होइन,   देशभरका  जनता  जनार्दन  डाक्टर  केसीको  जीवनको याचना गर्दैछन इश्वरसंग । जुम्ला हवाइ  जहाज  र  कर्णाली  राजमार्गव्दारा  संघीय राजधानीसंग जोडिइ सकेपनि अझै दुर्गम छ । सरकारका शिक्षामन्त्रीले भनेका छन डा.केसीसंग वार्तागर्न हामी जुम्ला जान सक्दैनौं । एकजनासंग वार्ताका लागि हामी जुम्ला पुग्न तयार छैनौं । शिक्षामन्त्रीले यसो भनी रहँदा रेजिडेण्ट डाक्टरहरु आन्दोलनमा छन  ।  आकस्मिक  वाहेक  अस्पतालका  अरु सेवा वन्दछन । डाक्टरहरुले माइतीघर मण्डलामा विरामीहरुको चेकजाँच गर्दैछन । देशको   राजधानी   उपत्यका   बाढी   पीडित भएकोछ । वर्षातको पानीका कारण हनुमन्ते  नदीमा  आएको  वाढीलेभक्तपुर  र  वरपरका क्षेत्र जलमग्न भएका छन । मौसमले जनतालाई खवरदारीगर्दै वागमती, रुद्रमती, इच्छामती   र   मनमतीमा   वाढी   आउने   सम्भावना  छ  ।  यी  नदी  वा  खोलाको  आसपासमा वस्ने जनताले ज्यान जोगाउन सतर्कहुने  आव्हान  गरेको  छ  ।  वाढीका  वेला  मानिस  घर  छाडेर  कहाँ  जाओस  ?  तै  पनि,  सरकारले  सूचना  त  दिएको  छ  ।  सूचना अनुसार, घर छाडेर कोही किन कतै जाला ?गन्थन–मन्थन थुप्रैछन । जस्तो नेकपाका अध्यक्ष  प्रचण्डले  भनेका  छन,  कम्युनिष्ट  शक्तिलाई  कमजोरपार्न  ठूलो  कसरत  भइ  रहेको  छ  ।  दाहालका  कुरा  ठीक  होलान  वा वेठीक ? अहिले कसैले भन्न सक्दैन । सत्य  यतिमात्र  हो  कि  कम्युनिष्ट  पार्टीलाई  कमजोरपार्न  माओवादी  र  एमालेमा  रहेका  शक्तिशाली वृत्तका कार्यकर्ता लागेका छन । सखापपार्ने  भनेकै  एकलाई  अर्कोले  हो  ।  राजनीतिमा सँधै यस्तो हुन्छ । यादवहरुको वंश विनासका कारण माओवादी र एमाले हुँदैनन, प्रतिपक्षीका नेताहरु आफै कमजोर भएका  वेला  कसरी  पारुन  कम्युनिष्टलाई  कमजोर ? यही मेसोमा नेकपा अध्यक्षले यो पनि भनेका छन, देशका पूँजीवादीहरु राजनीतिक       स्थिरता       ध्वस्तपार्न       खोज्दैछन  ।  कहाँबाट  झिक्छन  नेताहरु  यस्तो  ।।।मनोकामना  ?’  अहिले  यो  कुरा  कसैको कल्पनामा पनि घुसेको छैन होला कि  भर्खर  रीस–राग  र  राग–तापबाट  मुक्त  भएर एक भएका दुइ कम्युनिष्ट पार्टी राम्ररी वनेकै त छैनन भने फुटने कुरा त त्यत्तिकै हो । भर्खर माक्र्सवादी भएका एकजनाले प्रश्न गरेका थिए, ।।।साइनवोर्डमा लेखिएको नेपाल  कम्युनिष्ट  पार्टी  चाहीं  ।।।एमाले’  हो  कि  ब्राकेटमा  राखिएको  (नेकपा)  चाहीं  माओवादी हो ?साँच्चै     यो     प्रश्न     प्रधानमन्त्री     ओली  अध्यक्ष  कामरेड  र  दाहाल  अध्यक्ष  कामरेडलाई  सोध्ने  हो  भने  के  जवाफ  आउला   ?   ।।।स्टार्ट’   रोकिएर   समृध्दिको   गाडी  गुडन  सकेन  भने  नेताहरु  के  गर्लान  ?  यो  अर्को  दर्दनाक  प्रश्न  हो  ।  एकताका  भनिन्थ्यो,  कम्युनिष्टमा  ओली  र  दाहाल  मिल्नु त असम्भव नै हो । अव त्यो सम्भव भै सक्यो । ओली र दाहाल मिल्न छाडेको दिन राप्रपाले  दिपावलीगर्ने  र  निर्मल  निवासमा  हर्ष  वढाईंहुने  वाहेक  अरु  कुनै  महत्व  रहने  छैन  होला  ।  तर,  गणतन्त्र  विरुध्द  नारा  लाग्ने कुनै परिस्थिति अहिले देशमा छैन । महाराज  स्वयंपनि  त्यस्तो  स्वैरकल्पनालाइ  पत्याउने अवस्थामा छैनन होला । नेपाल   अव   पनि   नेपालका   रुपमा   नमौलाउने   हो   भने   अहिलेको   संघीय   राजनीतिले देशलाई थेग्न सक्दैन । प्रदेशहरुलाई रुग्ण वनाएर बजेटमाथि एकतर्फी हमला हुने हो भने स्थानीय सरकार र प्रादेशिक सरकार दुवै तह धराशायी हुन वेर लाग्दैन । उसैपनि, अहिलेसम्म संघीय राजनीतिलाई दुइ नम्वर प्रदेशको  आवश्यकताका  रुपमा  औंल्याउने  व्यक्तिहरुको  कमी  छैन  ।  मधेश–तराइसंग  नजोडिएका  प्रदेशहरुमा  पनि  संघीयताले  निकै  ठूलो  उत्साह  ल्याएको  छ  ।  तर,  त्यो  उत्साहलाई   राष्ट्रिय   भनिएका   पार्टीका   नेताहरुले  नै  निरुत्साहित  गर्न  खोजेको  देखिन्छ  ।  प्रतिस्पध्र्दामा  उभिन  नसक्ने  र  पराजयको  पीडा  सहन  नसक्ने  कसैले  पनि  अहिलेको    राजनीतिमा    लाग्नु    ठीक    होइन  ।  नयाँ  राजनीतिक  व्यवस्थालाई  सवल  वनाउँदै  लगेको  खण्डमा  विकास  छिटो हुन्छ । जनताले पावर–ट्रिलर चलाएर समृध्दि आफैं भित्र्याउँछन । आकार, स्रोत, उत्पादनका हिसावले हामी साना देश हौं । हाम्रा  आवश्यकता  पूरागर्न  देशमा  रेलको  जंजाल  फैलिन  पर्दैन  ।  भारत  र  चीनका  वीचको व्यापारमा हामी बाटो बन्न सक्दछौं । तर, न त हामीसंग चीन निर्यातगर्ने उत्पादन छ, न भारत पठाउने व्यापारिक प्रयोजनका सामग्री   छन   ।   नेपाललाई   मुग्लिनको   विस्तारित   रुपमा   विकासगर्ने   खालको   प्रयोजन त पूरा होला । तर, समृध्दि त्यसरी आउँदैन  ।  जनताले  देशको  माटोमा  दश  नंग्रा  खियाएर  जव  पसीनाले  देशको  माटो  भिजाउन  थाल्दछन  तव  समृध्दि  आउँछिन  घुम्टो   उघार्दै   ।   मसालेदार   राजनीतिका   तरंगहरुले वातावरणलाई समृध्दिको बाटोमा हिंडाउँदैनन ।